بخش دوّم: اعمال مخصوص روزها و شبهاى ماه رجب‏

شب اولّ: شب شریفى است، و در آن چند عمل وارد است‏

اوّل: چون هلال ماه را مشاهده کند بگوید:

خدایا! شروع این ماه را بر ما با ایمنى و ایمان و سلامت و اسلام قرار ده، (اى ماه) پروردگار من و تو خداى عزّتمند و پر شکوه است. و روایت شده: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله هنگامى‏که هلال ماه رجب را مى‏دید مى‏گفت:

خدایا براى ما در ماه رجب و شعبان برکت قرار ده، و ما را به ماه رمضان برسان، و بر روزه رمضان و بیدارى شب و نگهدارى زبان و فروبستن چشم کمک فرما، و بهره ما را از ماه رمضان، گرسنگى و تشنگى قرار مده.

دوّم: چنان‏که بعضى از علما فرموده‏اند غسل کند

. از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده: هرکه ماه رجب را بیابد، و در اوّل و وسط و آخر آن غسل کند پس از انجام آن مانند روزى که از مادر متولد شده بود از گناهان خود بیرون آمده و پاک مى‏شود.

سوم: حضرت حسین علیه السّلام را زیارت کند.

چهارم: پس از نماز مغرب بیست رکعت نماز به جاى آورد

به این ترتیب که در هر هر رکعت پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره «توحید» را خوانده، و پس از هر دو رکعت سلام دهد، تا خود و اهل و اولاد و مالش محفوظ بماند، و از عذاب قبر ایمنى یابد و از صراط به سرعت برق بدون حسابرسى بگذرد.

پنجم: پس از نماز عشاء دو رکعت نماز به جاى آورد

به این صورت که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره «الم نشرح» و سه بار سوره «توحید» را بخواند و در رکعت دوّم سوره «حمد» و سوره‏هاى «الم نشرح» و «قل هو اللّه احد» و قل اعوذ برب الفلق‏ و قل اعوذ بربّ الناس» را هرکدام یک بار بخواند، و هنگامى‏که سلام نماز را داد سى مرتبه بگوید:

«لا اله الّا اللّه» و سى مرتبه صلوات فرستد، تا حق تعالى همانند روزى که از مادر متولدّ شده، گناهان او را بیامرزد و پاکش نماید.

ششم: سى رکعت نماز به این ترتیب‏

که در هر رکعت پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره‏ «قل یا ایّها الکافرون» و سه مرتبه سوره‏ «قل هو اللّه احد» را بخواند، هفتم: عملى را که شیخ در کتاب «مصباح المتهجد» ذکر کرده به جاى آورد. شیخ در آن کتاب فرموده: عمل شب اوّل رجب: ابو البخترى وهب بن وهب از حضرت صادق علیه السّلام از پدر بزرگوارش علیه السّلام از جدّش علیه السّلام از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت کرده، که براى آن حضرت خوشایند بود، که خود را چهار شب در طول سال از هر کارى فارغ سازد، و آن شبها را به عبادت زنده بدارد و آن چهار شب عبارتند از: شب اوّل رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان.

از حضرت جوا علیه السّلام روایت شده که مستحبّ است هرکسى این دعا را در شب اوّل رجب بعد از نماز عشاء آخر بخواند:

خدایا! از تو درخواست مى‏کنم به حق اینکه تو فرمانروایى و بر هر کارى توانایى، و هر کارى که بخواهى مى‏شود، خدایا! من به تو رو مى‏کنم به وسیله پیامبرت محمّد، پیامبر رحمت، درود خدا بر او و خاندانش اى محمّد اى فرستاده خدا، من براى توجه به خداى پروردگارت و پروردگارم، به تو روى مى‏آورم، تا خدا به سبب تو حاجتم را برآورد خداى به حق محمّد و پیشوایان از اهل بینش‏که درود خدا بر او و بر آنان‏حاجتم را برآورد

سپس حاجتت را از خدا بخواه. على بن حدید روایت کرده که حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام پس از فراغت از نماز شب در حال سجده چنین مى‏گفت:

شکر و سپاس تنها از آن توست اگر از تو اطاعت کردم و حجّت و برهان تنها از آن توست اگر تو را معصیت کردم، در نیکى کردن نه کارى از من ساخته است و نه از غیر من جز به عنایت تو، اى هستى پیش از هرچیز، اى هستى‏بخش هر چیز، تو بر هر کارى توانایى خدایا! از انحراف و ناباورى به هنگام مرگ، و از گزند بازگشت در گورها، و از پشیمانى در روز قیامت به تو پناه مى‏آورم، از تو مى‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و قرار دهى زندگى‏ام را زندگى پاکى، و مرگم را مرگى معتدل، و بازگشتگاهم را بازگشتگاهى کریمانه که در آن خوارى و رسوایى نباشد. خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن امامانى که چشمه‏هاى حکمت، و صاحبان نعمت، و ریشه‏هاى عصمت‏اند، و مرا به وسیله آنان از هر بدى نگهدار، و در حالت غرور و غفلت مگیر، و سرانجام کارهایم را حسرت و اندوه قرار مده، و از من راضى شو، زیرا همانا آمرزشت براى ستمگاران است و من از ستمکارانم، خدایا! بر من بیامرز آنچه را به تو زیان نمى‏رساند، و به من عطا کن آنچه را که کاستى‏ات ندهد، همانا رحمتت گسترده و حکمتت نوین است. خدایا! و به من مرحمت فرما: گشایش، راحتى، امنیت، سلامت، فروتنى، قناعت، سپاسگذارى، تندرستى‏کامل، پرواپیشگى، شکیبائى، راستى بر تو و دوستانت، آسانى، شکر، و همه اینها را پروردگارا به خانوده و فرزند و برادان دینى‏ام و هرکه را دوست دارم و دوستم دارد، و هرکه فرزندم باشد و فرزندش باشم از مسلمانان و مؤمنان عمومیت ده، اى پروردگار جهانیان.

ابن اشیم گفته: وقت خواندن این دعا پس از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وتر است، پس از آن سه رکعت وتر را به جاى مى‏آورى‏ چون سلام دادى، در حالتى که نشسته‏اى بگو: سپاس خداى را که خزانه‏هایش پایان نمى‏پذیرد، و آن‏که را امان دهد هرگز نمى‏ترسد، پرودگارا اگر مرتکب گناهانى شدم در اثر اطمینانم به کرم تو بود، همانا توبه بندگان را مى‏پذیرى، و از بدیهایشان درمى‏گذرى، و لغزشها را مى‏آمرزى، همانا تو خواننده‏ات را اجابت مى‏نمایانى، و به او نزدیکى، و من از خطاها تنها به جانب تو باز مى‏گردم، و در کامل کردن بهره‏ام از عطاها تنها به سوى تو رغبت دارم، اى آفریننده آفریدگان، اى نجات‏بخش من از هر سختى، اى پناه من از هرچه که هراسناک گردم خوشحالى‏ام را فراوان کن، و مرا از بدفرجامى در کارها کفایت فرما، تویى خدایى که بر نعمتها و عطاهاى فراوانت سپاس شده، و براى هر خیرى ذخیره بندگانى.

و آگاه باش علما براى هر شب این ماه نماز مخصوصى ذکر کرده‏اند، که مقام را گنجایش نقل آن نیست.

اعمال روز اوّل ماه رجب: روز شریفى است و در آن چند عمل است: اوّل: روزه گرفتن، روایت شده: حضرت نوح علیه السّلام در این روز سوار کشتى شد، و به کسانى که با او بودند امر فرمود روزه بدارند. و هرکه در این روز روزه بدارد، آتش دوزخ به فاصله یک سال راه از او دور مى‏شود. دوّم: غسل کردن. سوّم: زیارت امام حسین علیه السّلام، شیخ از بشیر دهّان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: هرکه روز اوّل رجب حسین بن على علیهما السّلام را زیارت کند بى‏تردى خداى عالم او را بیامرزد.

چهارم: خواندن دعاى طولانى و مفصّلى که سیّد در کتاب «اقبال» نقل کرده.

پنجم: خواندن «نماز سلمان» به این صورت که ده رکعت نماز گذارد، بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد»، سه مرتبه «توحید» و سه مرتبه‏ «قل یا ایّها الکافرون» را خوانده و پس از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید:

معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى‏شریک است، فرمانروایى و سپاس تنها براى اوست، زنده مى‏کند و مى‏میراند، و اوست زنده‏اى که نمى‏میرد، خیر به دست اوست و او بر هر کارى تواناست. خدایا! از آنچه عطا کردى بازدارنده‏اى نیست، و آنچه را بازدارى‏دهنده‏اى ندارد و شخص کوشا را کوشش از تو بى‏نیاز نمى‏کند، سپس دستها را بر چهره خود بکشد. و نیز در روز نیمه ماهر رجب این نماز را با همین کیفیت بخواند، ولى پس از:

او بر هر کارى تواناست بگوید: معبود: یگانه، یکتا، فرد، مقصود نیازمندان، که همصرى و فرزندى نگرفته است و هم در روز آخر ماه این عمل را بجا آورد و بعد از: او بر هر کارى تواناست خدایا! بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست، و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، خداى برتر و بزرگ. پس دستها را بر چهره خود کشیده و حاجتش را بطلب، از فواید این نماز که بسیار است نباید غفلت نمود. و آگاه باش که براى سلمان در روز اوّل ماه رجب نماز دیگرى است که آن ده رکعت است: در هر رکعت سوره «حمد» یک مرتبه و سوره‏ «قل هو اللّه احد» سه مرتبه خوانده شود. با فضیلت بسیار، که چکیده‏اش آمرزش گناهان و در امان ماندن از فتنه قبر، و عذاب قیامت و سلامت یافتن از جذام و پیسى و بیمارى ذات الجنب‏ «1» براى خواننده آن است، و همچنین سیّد ابن طاووس براى این روز چهار رکعت نماز نقل کرده که هرکه مى‏خواهد به کتاب «اقبال» مراجعه کند. و در این روز، در سال پنجاه‏وهفت هجرى به قولى ولادت امام باقر علیه السّلام واقع شده، ولى مختار نویسنده در این مورد سوم صفر است. و در روز دوم این ماه در سال 212 به قولى ولادت با سعادت امام هادى علیه السّلام و در روز سوم این ماه شهادت آن حضرت در سال دویست و پنجاه و چهار، در شهر سرّمن رأى [سامرّاء] اتّفاق افتاده است، و به قول ابن عیّاش در روز دهم این ماه ولادت حضرت جواد الائمه علیه السلام واقع شده است.

شب سیزدهم: آگاه باش که در هر یک از ماههاى رجب و شعبان و رمضان، در شب سیزدهم مستحب است دو رکعت نماز بگذارند به این صورت که در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره‏هاى «یس» و «تبارک» و «قل هو اللّه احد» بار خوانند، و در شب چهاردهم: چار رکعت با همین کیفیت و با دو سلام، و در شب پانزدهم شش رکعت با سه سلام و به همین صورت.

از امام صادق علیه السّلام روایت شده: هرکه چنین کند تمام فضیلت این سه ماه را دریابد، و همه گناهانش جز شرک آمرزیده شود.

روز سیزدهم: اوّل «ایّام البیض» است و براى روزه این روز و روز چهاردهم و پانزدهم، ثواب بسیارى وارد شده، و اگر کسى بخواهد عمل «امّ داود» را بجا آورد، باید این روز را روزه بدارد، و در روز سیزدهم این ماه بنا بر مشهور، سى سال پس از عام الفیل ولادت با سعادت حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در کعبه معظّمه واقع شده است.

شب نیمه ماه رجب: شب شریفى است، و در آن چند عمل مستحبّ است:

اوّل: غسل کردن. دوّم: شب زنده‏دارى به عبادت، چنان‏که علّامه مجلسى فرموده. سوّم: زیارت حضرت سید الشّهدا علیه السّلام چهارم: شش رکعت نماز به کیفیتى که در اعمال شب سیزدهم گذشت. پنجم: سى رکعت نماز که در هر رکعت سوره «حمد» و ده مرتبه سوره‏ «قل هو اللّه احد» خوانده شود، و این نماز را سیّد ابن طاووس با فضیلت بسیار از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت کرده. ششم: دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت با یک سلام، و در هر رکعت، هر یک از سوره‏هاى «حمد» و «توحید» و «فلق» و «ناس» و «ایة الکرسى» و «قدر» را چهار مرتبه بخواند، و پس از سلام چهار مرتبه بگوید:

خدایا خدایا، پروردگارا چیزى را شریک او نسازم، و جز او سرپرستى نگیردم سپس هر دعایى که مى‏خواهد بخواند.

سیّد این نماز را به این صورت از امام صادق علیه السّلام روایت کرده، ولى شیخ در کتاب «مصباح» فرموده: که داود بن سرحان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: در شب نیمه رجب دوازده رکعت نماز به جا مى‏آورى، در هر رکعت بعد از سوره «حمد» یک سوره خوانده، و هنگامى‏که از نماز فراغت یافتى، هر یک از سوره‏هاى «حمد»، «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» و «قل هو اللّه احد» و «ایة الکرسى» را چهار مرتبه قرائت مى‏کنى، و پس از آن چهار مرتبه مى‏گویى:

منزّه است خدا و سپاس خاص اوست و معبودى جز او نیست و او بزرگتر از هر وصفى است سپس مى‏خوانى: خدایا خدایا پروردگارا چیزى را شریک او نسازم، و هرچه او خواهد شود نیرویى نیست جز خداى برتر و بزرگ.

و همچنین در شب بیست‏وهفتم مثل این عمل را به جا مى‏آورى.

روز نیمه رجب: روز مبارکى است، و در آن چند عمل مستحب است:

اوّل: غسل کردن،

دوّم: زیارت حضرت سیّد الشهداء علیه السّلام، زیرا از ابن ابى نصر نقل شده که گفت: از حضرت رضا علیه السّلام پرسیدم، امام حسین علیه السّلام، را در کدام ماه زیارت کنیم؟ فرمود: در نیمه رجب و تمام ماه شعبان.

سوّم:نماز سلمان به کیفیتى که در اعمال روز اوّل گذشت. چهارم: چهار رکعت نماز بخواند، و پس از سلام دست به دعا بردارد و بگوید:

اى خوارکننده هر ستمگر سرکش، از عزّت‏بخش مؤمنان، تویى پناهگاه من آن هنگام که دیدگاه‏ها و روشها مرا عاجز سازند و تویى پدیدآورنده جسم و جانم از روى مهر و رحمت، درحالى‏که از آفریدن من بى‏نیاز بودى، و اگر رحمت تو نبود هرآینه از هلاک‏شدگان بودم، و تویى تأیید کننده من در پیروزى بر دشمنانم، و اگر یارى تو نبود، هرآینه از رسواشدگان بودم، اى فرستنده رحمت از سرچشمه‏هایش، و پدید آورنده برکت از جاهایش، اى آن‏که هستى‏اش را به نهایت بزرگى و بلندى خاص ساخته، س دوستانش به عزت او عزیز مى‏شوند، اى آن‏که پادشاهان در برابرش یوغ خوارى بر گردن نهاده‏اند در نتیجه از حملات انتقام‏جویانه‏اش در هراسند، از تو مى‏خواهم به حق وجودت که آن را از کبریایت برون ساختى، و از تو مى‏خواهم به حق کبریایت که آن را از عزّتت برگرفتى و از تو مى‏خواهم‏ به حق عزّتت که با آن بر حکومت هستى چیره گشتى و با آن همه آفریدگانت را آفریدى، در نتیجه همه آنان بر هستى‏ات اعتراف دارند، که بر محمّد و اهل بیتش درود فرستى.

روایت شده: هر صاحب اندوهى این دعا را بخواند حق تعالى او را از اندوه و غم رهایى بخشد. پنجم: عمل امّ داود که مهم‏ترین اعمال این روز است، و براى برآمدن حاجات و برطرف شدن سختیها، و دفع ستم ستمکاران بسیار مؤثّر است.

و کیفیت آن بنابر آنچه در کتاب «مصباح» شیخ آمده چنین است: چون بخواهد این عمل را بجا آورد، روزهاى سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد، سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کند و چون وقت ظهر داخل گردد، نماز ظهر و عصر را با رکوع، و سجود نیکو بجا آورد، در جایى خلوت که چیزى او را مشغول نکند، و کسى با او سخن نگوید. چون از نماز فراغت یابد، رو به جانب قبله کند، و سوره «حمد» را صد مرتبه و سوره «توحید» را نیز صد مرتبه و «آیة الکرسى» را ده مرتبه بخواند، و بعد از اینها قرائت کند سوره‏هاى «انعام، بنى اسرائیل (اسراء)، کهف، لقمان، یسى، صافات، حم سجده، حمعسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملک، ن، اذا السّماء انشقّت»

و پس از آن را تا آخر قرآن، و چون از اینها فارغ شود، درحالى‏که رو به قبله مى‏باشد بگوید:

راست فرمود خداى بزرگ که معبودى جز او نیست، خداى زنده و به خود پاینده، داراى بزرگى و بزرگوارى، مهربان و بخشنده، بردبار و کریم، که چیزى همانند او نیست، و او شنواى داناى بیناى آگاه است، گواهى داد خدا خدایى که معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش هم گواهان وحدانیّت اویند و اینکه بر پا دارنده عدالت است، معبودى جز او که عزیز حکیم است، نیست، و پیامبران بزرگوارش این حقیقت را به مردم رساندند، و من بر این واقعیت از گواهانم، خدایا! تنها براى توست، سپاس و بزرگوارى و عزّت و افتخار، و چیرگى، و نعمت، و عظمت، و رحمت، و هیبت، و سلطنت، و زیبایى، و نعمت‏بخشى، و تنزیه، و تقدیس، و یکتایى، و بزرگى، و دیدنیها و نادیدنیها، و آنچه بر فرازآسمانهاى بلند است، و آنچه در اعماق زمین است و زمینهاى فروتر، و آخرت و دنیا، و آنچه به آن خشنود شوى از ثنا و ستایش و سپاس و نعمتها، خدایا! بر جبرئیل درود فرست آن فرشته امین بر وحیت، و نیرومند بر انجام فرمانت و فرمانبردار در آسمانها و جایگاههاى کرامتت، حمل کننده کلماتت، یاور پیامبرانت، نابود کننده دشمنانت، خدایا بر میکائیل درود فرست آن فرشته رحمتت، آفریده براى نمایش رأفتت، و آمرزش‏خواه و یاور اهل طاعتت، خدایا! بر اسرافیل درود فرست آن فرشته حمل کننده عرشت، و صاحب صور (شیپور) قیامت، آن چشم به راه فرمانت، اندیشناک و بیمناک از هراست، خدایا درود فرست بر حاملان عرش، آن حاملان پاک نهاد، و بر سفیران بزرگوار، آن نیکان پاکیزه، و بر فرشتگانت آن بزرگواران نویسنده اعمال بندگان، و بر فرشتگان بهشت، و گماشتگان بر دوزخ، و فرشته مرگ و یارانش، اى صاحب عظمت و بزرگوارى، خدایا! درود فرست بر پدرمان آدم، پدیده آفرینشت، که او را گرامى داشتى با سجده فرشتگانت، و بهشت را به او بخشید، خدایا! بر مادرمان‏ حوّا درود فرست، آن پاکیزه از پلیدى، و صفا یافته از چرکى، و برتر از آدمیان، و گردش کننده در جایگاههاى مقدّس، خداى درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود، و صالح و ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و یوسف اسباط و لوط و شعیب و ایّوب و موسى و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذى القرنین و یونس و الیاس و یسع و ذى الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکرّیا و شعیا و یحیى و تورخ و متى و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر و عیسى و شمعون و جرجیس و حواریّون و پیروان و خالد و حنظله و لقمان. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست و بر محمّد و خاندان محمّد برکت فرست، آنچنان‏که درود و رحمت و برکت بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادى، به حقیقت تویى ستوده و بزرگوار، خدایا! درود فرست بر اوصیاء، و سعادتمندان و شهیدان و امامان هدایتگر، خدایا! درود فرست بر ابدال و اوتاد و جهانگردان و عبادت‏کنندگان و مخلصان و پارسایان، و اهل کوشش و تلاش و محمّد و اهل بیتش را خاص گردان، به برترین دردهایت، و بزرگترین کراماتت و بر روح و جسمش از سوى من تحیّت و سلام رسان، و او را آنچنان فضل و شرف و کرامت بیفزاى که او را به بالاترین درجات اهل شرف از پیامبران و فرستادگان‏ و برترین بندگان مقربّت برسانى، خدایا! درود فرست بر آن‏که نام بردم و بر آن‏که نام نبردم از فرشتگانت و و پیامبرانت و رسولانت و اهل طاعتت، و درودهایم را بر ایشان و بر ارواحشان برسان، و آنان را برادرانم در آستانت، و یارانم بر دعایت قرار بده، خدایا! شفاعت مى‏جویم از تو، و از کرمت به سوى کرمت و از جودت به سوى جودت، و از رحمتت به سوى رحمتت، و از اهل طاعتت به سویت، و از تو مى‏خواهم تمام آنچه را که یکى از بندگان شایسته‏ات از تو درخواست کرده درخواست شرافت افزایى که مردود نشده و مى‏خوانمت به آنچه تو را بدان خوانده‏اند، خواندنى که اجابت شده و به نومیدى نرسیده، اى خدا اى بخشنده، اى مهربان، اى بردبار، اى کریم، اى بزرگ اى باشکوه، اى بخشنده، اى زیبا، اى سرپرست، اى کارگشا، اى برگیرنده لغزشها، اى پناه ده، اى آگاه، اى روشنى‏بخش، اى نابود کننده، اى والا مقام، اى چرخاننده، اى دگرگون‏ساز، اى بزرگ، اى توانا، اى بینا، اى ستایش‏پذیر، اى نیکوکردار، اى پاکى، اى پاک، اى چیره اى پیدا، اى پنهان، اى پرده‏پوش، اى فراگیر، اى توانمند، اى نگهبان، اى بزرگمنش، اى نزدیک، اى مهرورز، اى ستوده اى بزرگوار، اى آغازگر، اى بازگرداننده، اى گواه، اى احسان کننده، اى زیبایى‏بخش، اى عطا بخش، اى فزونى‏بخش، اى کیرنده، اى دهنده، اى هدایت‏گر، اى فرستنده، اى ارشاد کننده، اى استوارساز، اى عطا کننده، اى منع کننده، اى دفع کننده، اى بلندى‏بخش، اى همیشگى، اى نگهدار، اى آفریننده اى بسیار بخشنده، اى توبه‏پذیر، اى کارگشا، اى فراوان‏دهنده، اى نشاطآفرین، اى آن‏که هر کلیدى به دست اوست اى بسیار سود رسان، اى مهرورز، اى عطوف، اى بسنده، اى شفابخش، اى عافیت‏بخش، اى پاداش‏دهنده، اى وفاکننده، اى سلطه‏گر اى با عزّت، اى جبران‏کننده، اى بزرگمنش، اى سلام، اى ایمنى‏بخش، اى یکتا، اى بى‏نیاز، اى نور، اى تدبیرگو، اى فرو، اى تک، اى قدوس، اى یاور، اى همدم، اى برانگیزنده، اى وارث، اى دانا، اى فرمان‏ده، اى آغازگر، اى برتر، اى صورتگر، اى سلامتى‏بخش، اى دسوتى‏ورز، اى پایدار، اى همیشه، اى دانا، اى فرزانه، اى بخشنده، اى آفریننده، اى نیکوکار، اى شادى‏افزا اى دادگر، اى داور، اى جزادهنده، اى پرمهر، اى منّت‏گذار، اى شنوا، اى پدیدآور، اى پشتیبان، اى یاور، اى زندگى‏بخش مردگان، اى آمرزنده، اى دیرینه، اى آسانى‏بخش، اى هموار کننده، اى میراننده، اى زنده کننده، اى سودبخش، اى روزى بخش، اى قدرتمند، اى سبب‏ساز اى فریادرس، اى بى‏نیازکننده، اى داراى‏بخش، اى آفریننده، اى در کمین، اى یگانه، اى حاضر، اى جبران کننده، اى نگهدار، اى استوار، اى فریادرس، اى بازگرداننده، اى گیرنده، اى که بلندى جست و بر فراز آمد، آمد، پس در چشم انداز برتر جاى گرفت، اى آن‏که نزدیک شد پس در کنار آمد، و دور شد پس نایافتنى شد، و نهان و ناپیداتر را دانست، اى آن‏که تدبیر امور با اوست و اندازه‏ها به دست او، اى آن‏که هر هر دشوارى بر اوس هل و آسان است، اى آن‏که بر هرچه بخواهد تواناست، اى فرستنده بادها، اى پدیدآوردنده روشنى بامداد، اى برانگیزنده ارواح، اى صاحب جود و بخشش، اى بازگرداننده آنچه از دست رفته، اى زنده کننده مردگان، اى گردآوردنده پراکنده‏ها، اى روزى‏بخش بى‏حساب به هرکه خواهى، اى انجام‏دهنده آنچه خواهى هرگونه که خواهى، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى، اى زنده به خو پاینده، اى زنده آنگاه که نباشد زنده، اى زنده کننده مردگان، اى زنده‏اى که معبودى جز تو نیست، پدید آورنده آسمانها و زمین، اى خداى من و آقاى من، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر محمّد و خاندان محمّد رحمت فرست، و بر محمّد و خاندان محمّد برکت فرست، آنچنان‏که درود و برکت و رحمت خویش را بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادى، به یقین که ستوده و بزرگوارى و رحمت آر بر خوارى و ندارى، و تهیدستى من، و بر تک بودن و تنهایى و فروتنى من در برابرت، و بر اعتمادم بر تو، و زارى‏ام به درگاهت، تو را مى‏خوانم، خواندن آن فروتن خوار خاشع ترسان بیمناک بینواى پست ناچیز گرسنه نادار پناهنده پناه‏جوى، معترف به گناه، آمرزش‏خواه از گناه، درمانده به درگاه پروردگارش، مى‏خوانمت خواندن آن‏که معتمدانش او را واگذاشته‏اند و دوستانش او را ترگ گفته‏اند، و درد جانگاهش بزرگ شده، مى‏خوانمت خواندن آن دلسوخته غمگین ناتوان بى‏مقدار بى‏نواى درمانده پناه‏جو، خدایا! از تو درخواست مى‏کنم به حق اینکه فرمانروایى، و آنچه بخواهى مى‏شود، و بر آنچه بخواهى توانایى، و از تو درخواست مى‏کنم به احترام این ماه محترم و خانه محترم، و شهر محترم و رکن و مقام و مشاعر بزرگ، و به حق پیامبرت محمّد که بر او و خاندانش سلام، اى آن‏که به آدم شیث را بخشید، و به ابراهیم اسماعیل و اسحق را، و اى آن‏که یوسف را به یعقوب بازگرداند، و اى آن‏که بدحالى ایّوب را پس از آزمون برطرف ساخت، اى بازگرداننده موسى به مادرش و فزونى‏بخش دانش خضر، اى آن‏که سلیمان را به داود بخشید، و یحیى را به زکریا، و عیسى را به مریم، اى نگهدار دختر شعیب، اى سرپرست فرزند مادر موسى، از تو مى‏خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و همه گناهان مرا بیامرزى، و از عذابت پناهم دهى، و مرا مستوجب خشنودى و ایمنى و احسان و آمرزش و بهشت خویش قرار دهى، و از تو درخواست مى‏کنم هر حلقه‏اى که میان من و آزاردهنده من است باز کنى، و هر سختى را برایم آسان نمایى، و هر مشکلى را برایم هموار کنى، و زبان هر بدگوى از من را ناگویا سازى، و هر متجاوزى را از من بازدارى، و هر دشمن و حسود بر من را نابود نمایى، و هر ستمگرى را از من بازدارى، و مرا از هر مانعى که بین من و حاجتم حایل مى‏شود، و مى‏خواهد بین من و طاعتت جدایى اندازد، و از عبادتت بازدارد کفایت فرمایى، اى آن‏که پریان سرکش را مهار نمودى و شیاطین متکبّر را مقهور ساختى، و گردن گردنکشان را به خاک ذلّت افکندى، و بداندیشى چیره‏جویان را از مستضعفان بازگرداندى، از تو مى‏خواهم با قدرتت بر هرچه مى‏خواهى، و آسان نمودنت هرچه را بخواهى به هرگونه که بخواهى اینکه برآوردن حاجتم را در زمره آنچه مى‏خواهى قرار دهى. سپس بر زمین سجده کن و دو طرف رخسار خود را بر خاک بگذار و بگو: خدایا! براى تو سجده کردم، و به تو ایمان آوردم، پس رحمت آور بر خوارى‏ام، و تنگدستى‏ام، و کوششم، و رازى‏ام، و درماندگى‏ام، و نیازم به سویت اى پروردگار من.

و بکوش که دیده‏هایت اشک‏ریزان باشد، هرچند به اندازه سر سوزن، که این خود نشانه برآورده شدن دعاست.